vrijdag 3 maart 2017

Vrouw in Noorwegen ....... nog wel.

Waar zal ik eens beginnen. Begin januari heb ik het besluit genomen om terug te gaan naar Nederland. Het was niet makkelijk om dit besluit te nemen en ik heb er dan ook een paar maanden over gedaan om zover te komen. Waarom terug naar Nederland?

Ten eerste: mijn dochter gaat daar volgend schooljaar studeren, is de bedoeling tenminste. Ze is bezig met aanmelden en inschrijven bij diverse hogeschool opleidingen. Ze blijft officieel in Noorwegen, bij haar vader wonen.

Ten tweede: na anderhalf jaar proberen en hard werken is het me nog steeds niet gelukt een vast baantje te bemachtigen. Het blijft bij invalwerk en ik hoor van velen dat het ontzettend moeilijk is om een vaste baan, ook als is het maar voor 10 uur in de week, te krijgen hier.

Ten derde: ik heb al mijn energie gestoken in het vinden van vast werk, waardoor ik minder energie kon steken in de yogalessen. Daardoor is de klandizie terug gelopen en dus ook mijn inkomsten. Vanaf deze maand (maart) kom ik in de financiële problemen, omdat ik eenvoudigweg niet genoeg inkomsten meer heb. De uitkeringsinstantie hier geeft niet thuis, dus van die kant hoef ik ook niks te verwachten.

Ten vierde: en deze vind ik zelf heel belangrijk: ik mis mijn familie. En ik wil niet zo'n ver-weg tante zijn voor mijn kleine nichtje. Ik heb niet eens genoeg inkomsten om 1x per jaar mijn familie te bezoeken. En ik voel een hele sterke drang om meer dan een ver-weg tante te zijn.

Dus daarom terug naar Nederland. 11 april vertrek ik. Het is nog een heel gedoe om alles te plannen. Mijn spullen te laten verhuizen is gewoonweg te duur. Voor 12 m3 moet ik tussen de 1200 en 1500 euro neer leggen. Dat gaat hem niet worden. Gelukkig heb ik 2 hele lieve, Nederlandse, vriendinnen hier die regelmatig naar Nederland gaan en wat spullen voor me mee willen nemen. Dus nu ben ik bezig alles uit te zoeken en er moet heel veel weg. Behoorlijk deprimerend soms. Maar aan de andere kant ruimt het ook lekker op.

Ik besef heel goed dat het ook in Nederland niet makkelijk gaat worden. Ik heb geen recht op een uitkering of bijstand, omdat ik al bijna 6 jaar uit Nederland weg ben. Dus ook daar wordt het elk dubbeltje omdraaien. Er zijn veel vacatures in Nederland, maar ik ben te oud (bijna 49), niet genoeg of verkeerde ervaring enz. Tja, dat heb je, als je stopt met werken om je kinderen fatsoenlijk op te voeden. En als je ene kind problemen krijgt en je besluit er voor hem te zijn in plaats van weer te gaan werken. Ik heb geen spijt dat ik dat gedaan heb, want dat kind is uitgegroeid tot een fijne vent. Maar ik zit nu wel met de gevolgen van dat besluit. En dat is niet altijd even makkelijk.

Gelukkig ben ik inventief en creatief genoeg. Dus heb ik een website opgezet en een Facebookpagina en ga ik beginnen met het geven van noorse les. Want noors, dat spreek en schrijf ik inmiddels goed! Verder heb ik mijn diploma en ervaring als yogainstructrice en energetisch therapeute. Ik ben gevraagd om met een paar andere mensen daar iets mee te gaan doen. Dus er is een begin.

6 weken nog tot ik vertrek. En eerlijk is eerlijk, ik voel me soms behoorlijk down. Al dat uitzoeken van die spullen. Al dat geregel. En tussendoor werken. Gelukkig dat ik nog yogales geef, want yoga houdt me op de been. Wat zou ik zonder yoga moeten?!

Er zijn gelukkig ook lichtpuntjes. Gisteren ben ik naar de dierenarts in Drevsjø gereden om de katten te laten inenten. Ik neem mijn 2 katten mee en Loreena komt in juni met haar 3 katten. Dus 5 katten die een vaccinatie tegen hondsdolheid moesten hebben, een ID-chip en een paspoort. Hier in Tynset zou met dat 5780 kronen gaan kosten. Drevsjø is hier anderhalf uur rijden vandaan en dat had ik er graag voor over! Ik moest daar 2318 kronen betalen! Voor dat verschil wil ik nog wel een keer rijden.

Om het moreel hoog te houden, heb ik mijn lieve schoonzusje gevraagd een filmpje te maken van haar schat van een dochtertje. En dat heeft ze gedaan, dus als ik het nu even niet zie zitten, kijk ik naar dat filmpje en weet ik weer waar ik het voor doe.

1 opmerking:

  1. Ik kan het me voorstellen. Hopen dat het in Nederland weer wat beter gaat.

    BeantwoordenVerwijderen