Wasmachine

Als je uit elkaar gaat, moet de inboedel verdeeld worden. De wasmachine bleef dan ook achter in Vingelen. Maar ik had nog niet genoeg geld op mijn bankrekening staan voor een nieuwe, zelfs niet voor de goedkoopste. Ik moest wachten totdat mijn yogaklanten besloten hun faktuur te betalen en dat deden ze pas op de dag dat ze hem moesten betalen of later: 17 september. Dus tot de 17e moest ik iets anders verzinnen.

Aan het eind van de 1e week (11 september) heb ik bij Aleida 2 draaien was mogen doen. De week daarop gingen Linda en Andre een weekje weg en ze vroegen of ik op hun kat wilde passen. En in ruil mocht ik haar wasmachine gebruiken. Goede deal! Dus begin van de 2e week 2 draaien was gedaan bij Linda, die overigens een kilometer bij mij vandaan woont, aan dezelfde weg. En aan het eind van de 2e week nog een draai.

Linda had al verteld dat de verhuurder de stal ging schilderen en toen ik vrijdag aankwam met een volle mand met vuile was, stond er inderdaad een auto op het erf en was er iemand bezig in de stal. Toen ik de volgende dag de schone was weer op kwam halen, stond degene die aan het schilderen was, buiten, en zei iets tegen me. Aangezien ik hem niet verstond, liep ik naar hem toe, al uitleggende in het noors wat ik hier eigenlijk deed. Toen kreeg ik de vraag of ik het in het engels wilde vertellen. Het kostte me 30 seconden om om te schakelen van Noors naar Engels. Ik voelde m'n hersenen kraken. Valt niet mee, op je oude dag van Nederlands naar Noors naar Engels in 30 seconden :-) De schilder bleek een engels sprekende Pool te wezen. Zodra hij hoorde dat ik net single was, werd hij helemaal enthousiast. Ok....... doei maar weer :-) Ik heb geen zin in een engels sprekende Pool en ook niet in een Nederlands sprekende Noor of Pools sprekende Nederlander of wat dan ook. Dus heb ik me snel uit de voeten gemaakt. Hoog tijd om een wasmachine te gaan kopen!

Gelukkig hadden een aantal yogaklanten inmiddels betaald en kon ik eindelijk mijn wasmachine bestellen. Bij Lefdal, voor het luttele bedrag van 2580 kr incl. bezorging en het binnen zetten in de badkamer. Voor alles moet apart betaald worden: het wasmachine zelf uiteraard, voor het bezorgen, voor het binnenzetten en je kon ook nog kiezen om het wasmachine te laten installeren en het mee terug nemen van de verpakking. Die laatste twee heb ik maar laten zitten, scheelde weer een paar honderd kronen.

Ik kreeg de volgende dag al een sms dat de wasmachine donderdag 24 september tussen 12 en 20 uur bezorgd zou worden. Fijn! Hopelijk voor 14.30 uur, want donderdagmiddag had ik voor de verandering om 15 uur afgesproken met 1 van mijn støttekontakten. Maar goed, alt skal ordne seg, zeggen ze hier.

En dat deed het ook. Donderdagochtend 24 september was ik om 8 uur bij mijn priveyogaklant. Daarna even langs Litun, een instelling voor gehandicapten die ook de støttekontakten in Tynset verzorgen, om te horen of ze misschien een baantje voor me hadden. Voorlopig niet, dus. Daarna langs Tynset Hotell. Daar had ik afgelopen april al gesolliciteerd en ben ik ook op gesprek geweest. Maar begin september is het hotel overgenomen door andere mensen, Dus waagde ik nog maar een poging. Ik heb mijn sollicitatiebrief en CV afgegeven en gelijk maar gevraagd of ze soms een ruimte hadden die ik kon huren voor een yogaworkshop. Ja hoor, die hadden ze, en ik hoefde niks te betalen, als ik meehielp met het adverteren in de krant voor de workshop. Zo helpen we elkaar, zei de eigenaar. Ze willen namelijk meer en nieuwe klanten het hotel binnen hebben. Goede deal voor beiden dus! Daarna ben ik boodschappen gaan doen en rond half 11 kreeg ik een telefoontje van de chauffeur die mijn wasmachine kwam brengen. Waar ik precies woonde. Dus ik naar huis en om kwart over 11 stonden ze al voor de deur! Dat was lekker!

Het wasmachine werd netjes in de badkamer binnen gezet en toen kon het grote uitpakken beginnen.

Zo, karton is er af, nu de rest nog.

Hmm, hoe krijg ik die piepschuim rand er van onder?

Zo dus.

Aha, dat is de boosdoender, even doormidden snijden.

Ok, en toen had ik dus een of andere sleutel nodig om de vervoersbouten eraf te halen. En die had ik dus niet.

Gelukkig was de bovenbuurman thuis, die me deze doos even leende. En toen ging het wel :-)

Uitgepakt en aangesloten.

En hij doet het nog ook :-)

Weekenden

Ik heb een geheugenkaart voor mijn mobiel gekocht, dus nu kunnen de foto's van de mobiel af. Daarom nu eerst foto's van de wandeltocht afgelopen vrijdag met Karl Otto over de oude brug van Tolga.

De oude brug van Tolga

Karl Otto in de verte

De Glomma in herfstkleuren.

En dan hier nog wat foto's van waar ik nu woon, Moan, Tynset:

Uitzicht vanaf het huis richting de Tronfjell.

Riviertje langs de RV3 met weer de Tron op de achtergrond.

Uitzicht over Tynset

 

Het weggetje naar de boerderij met Lurru op de voorgrond.

De boerderij.

De afgelopen weekenden zaten behoorlijk vol, elke dag wat te doen. Zaterdag 12 september was het weer Lokalmatdag Tolga. Dit keer werd er intree gevraagd, wat voor behoorlijk wat weerstand zorgde bij zowel sommige Noren als Nederlanders. Het was dan ook niet zo druk als vorig jaar. Ik moest van 13 tot 15 uur in de stand van Sneppen staan. Zoals elk jaar verkochten we ook dit jaar weer zelfgemaakt gebak en koffie. Ondanks minder publiek op de hele markt, was het bij ons wel druk! En we hebben goed verkocht. Goed om de koorkas te spekken.

Zondag 13 september werd Loreena 17 jaar. Ik heb Tino eind van de ochtend opgehaald. Hij is eerst even mee geweest naar Tynset en heeft Lurru nog even uitgelaten. Daarna zijn we naar Vingelen gereden, waar we Loreena's verjaardag gevierd hebben, samen met Matjo, Hein en Daniëlle, Nico en Ineke, Tonny, Maan en Ylva, Peter en Ingrid en Henk en Emiel. Tegen vijven vertrok iedereen weer en hebben Loreena en ik, na even meegeholpen te hebben met opruimen, Tino weer terug naar Alvdal gebracht.

1 van de taarten, door Andre gebakken. Daniëlle had 1 van haar beroemde Pavlovataarten gemaakt.

Vader en dochter

Moeder en dochter

Broer en zus.

Het weekend daarna zijn we zaterdag naar het Mandalpotetfestival in Alvdal geweest, samen met Peter en Ingrid. Die hadden een koeltas vol ingevroren varkensvlees (van hun eigen varkens) mee voor me. Super, hartstikke bedankt! Op het Mandalpotetfestival kwamen we Tino tegen, die moest helpen bij een kinderaktiviteit: het maken van steentrollen. Het festival werd net als vorig jaar op het terrein van Storsteigen VGS gehouden, waar Tino ook op school zit. Het was gezellig druk en we hebben overal lekker geproefd van al de etenswaren die aangeboden werden.

Tino deed mee met een quiz over traktoren.

Hij kreeg wat hulp van Peter

Peter en Ingrid

Mijn 2 kanjers

Tino, Peter: Loreena en ik.

Zondag waren we uitgenodigd om de verjaardag van Nico, die vandaag 23 september eigenlijk jarig is, te komen vieren. Het was weer een gezellige verjaardag. Wat kunnen wij Nederlanders toch een lawaai maken op een verjaardag :-)

Verjaardagsfeestje bij Nico en Ineke. Vlnr Ingrid, Peter, Henk en  Nico van achteren gezien.

Baantjes

Behalve de yogacursussen en -lessen, heb ik ook nog een paar baantjes om aan inkomsten te komen. Afgelopen juni was ik al begonnen als støttekontakt/fritidskontakt voor een man uit Tolga die behoefte had aan sociaal contact. We wandelen veel en tijdens de laatste wandeling heb ik foto's gemaakt met mijn mobiele telefoon, maar ik weet nog niet precies hoe ik die foto's eraf moet krijgen. Ik denk dat ik eerst maar eens een geheugenkaartje ga kopen, waar ik ze op kan zetten. Het is nog niet zo'n supermoderne smarttelefoon, maar hij is al beter als mijn laatste mobiel. De foto's houden jullie dus nog te goed. Sinds maandag ben ik ook begonnen als støttekontakt voor een Somalische vrouw.

Verder ben ik, via een yogaleerling, nu ook oproepkracht bij de Hummelfjell in Os. Daar is de schoonmaakster al geruime tijd ziek en ze zaten te springen om een invalster. Ik ben vorige week donderdag voor het eerst geweest om de bovenverdieping van het Pension daar schoon te maken. Wat inderdaad hard nodig was. Ik kon zelf mijn tarief bepalen, dus eerst maar op Google gezocht wat nu een aanvaardbaar tarief voor een schoonmaakster is. Dat bleek 169 kr per uur te zijn. Voor de reistijd mocht ik 2 extra uren declareren, dus dat is ook weer lekker. Jammer dat het niet elke week is, maar dit is een goed begin.

Verder blijf ik stug door solliciteren. Er zijn niet veel banen hier en al helemaal niet veel deeltijdbanen. Als ik voltijd ga werken, moet ik mijn yogalessen opgeven. En dat is eigenlijk niet was ik wil. Ik denk dat ik, als ik eenmaal mijn diploma heb, nog veel meer mensen op de cursussen krijg. En ik wil dan ook bij bedrijven mijn lessen aan gaan bieden. Onlangs ontmoette ik een Noorse kennis bij de supermarkt en die vroeg of ik niet les wilde gaan geven via het fitnesscentrum hier. Ook nog een mogelijkheid.

Na 23 jaar huwelijk alleen verder

Mijn eerste berichtje, nadat ik van mijn man ben weggegaan. Dat is begin september gebeurd. 5 september ben ik met mijn dochter Loreena verhuisd van Vingelen naar Tynset, wat 25 km van Vingelen ligt. Ik heb hulp gekregen van veel lieve mensen. Peter en Ingrid uit Kåsa bijvoorbeeld hadden een koelvriescombinatie en een klein fornuis staan, die ik gratis kon ophalen. Dat ophalen heb ik samen met Hein gedaan, die de spullen binnengezet heeft in mijn huurappartement in Tynset. Ik huur de onderverdieping van een huis. Boven me woont de verhuurder, Øystein Graneng. Hij is 24 jaar en heeft dit huis (onderdeel van een kleine boerderij) 2 jaar geleden gekocht.

Vrijdagavond 4 september en zaterdag 5 september hebben Aleida en haar zoon Joel, samen met Tino en Loreena, me geholpen met de grote verhuizing. Vrijdag heeft ook Matjo nog meegeholpen. Ik kon een steekkarretje lenen van een Noorse kennis, Tove, zodat we niet heel veel zware dingen moesten tillen. Joel en Tino hebben de zware dingen getild, die niet met het steekwagentje gingen. Superfijn, 2 van die sterke, jonge knullen! En Aleida was top! Mocht ze ooit zonder werk komen te zitten, kan ze zo een verhuisbedrijf beginnen. Haar terreinauto ging heel efficiënt tot de nok toe vol. Ze wist alles zo in elkaar te passen, dat er superveel in 1x mee kon.

Aleida aan het sjouwen met dozen.

Tino

Joel

Loreena in haar nieuwe slaapkamer

En zo zaten Loreena en ik zaterdagavond dan in ons nieuwe huisje, vol met dozen die de dagen daarna uitgepakt moesten worden.
We zijn eerst maar gaan eten, tomatensoep met brood. Aleida had ons verrast met 2 manden vol met etenswaren, waaronder Nederlandse Goudse belegen kaas en hagelslag. En een pak wijn, heerlijk. We hoefden voorlopig niet van honger om te komen :-)

Zondag hebben we de hele dag uitgepakt en Loreena's slaapkamer zag er al snel gezellig uit. Maandag is ze thuis gebleven van school om bij te komen, maar dinsdag is ze voor het eerst met de fiets naar school gegaan. Ze is nu niet meer afhankelijk van de bus, wat vooral op maandag en donderdag goed van pas komt, Dan is ze namelijk vroeger uit en kan ze gelijk naar huis komen, in plaats van op school rond te hangen tot de bus van 3 uur vertrekt.

Ik ben de 1e week gelijk begonnen met de yogacursussen. Op maandagavond in Os en op woensdagavond in Tolga. Ik had voor allebei een Facebookarrangement aangemaakt. Bij de cursus in Os hadden 20 (!) mensen zich aangemeld, waarvan er nu, na 2 weken, 12 mensen op zijn komen dagen. Ik blijf het wonderlijk vinden, dat mensen bij zo'n arrangement aangeven te komen, en dan toch niet op komen dagen. Bij de cursus in Tolga hadden zich 12 mensen aangemeld en 11 mensen zijn gekomen. Mooie score! Verder is er ook weer 60+ yoga in de Vrijwilligercentrale in Tynset op de woensdagmorgen. Van Gudrun, de leidster van de Vrijwilligercentrale, krijg ik ook veel steun. Ook heb ik nu een priveklant, Ze kan vaak 's avonds niet, maar wil wel graag yoga blijven doen. Dus ga ik 1x per week op dinsdag- of donderdagmorgen om 8 uur naar haar toe voor een uurtje priveles. Kortom: het gaat niet slecht met de yogalessen.

In november ga ik de hele maand naar Ibiza. Niet voor vakantie, maar voor een intensieve yogaleraaropleiding. Van 7 uur 's ochtends tot half 10 alleen maar yoga. Van 12 tot 2 uur een pauze en 2 stiltedagen en 2 dagen vrij. 3 november vertrek ik en 1 december ben ik weer thuis. Als het meezit, kan ik daarna de yogalessen nog meer uitbreiden met o.a. yoga voor bedrijven bijv. Het geld voor deze opleiding heb ik van familie kunnen lenen.

Ik ben ook druk aan het solliciteren. Ik heb o.a. gesolliciteerd naar de functie van thuishulp bij de gemeente Tynset. Ik heb via een yogaklant ook een klein poetsbaantje op oproepbasis te pakken gekregen. Verder zit ik te wachten totdat alle formaliteiten rond zijn, zoals de separasjonsinnviliging. In Noorwegen ben je eerst een jaar gesepareerd, voordat je de officiële scheiding kunt aanvragen. Als de separeerbevestiging binnen is, kan ik weer aanmerking maken op financiële potjes, Verder is er een verzoek voor huursubsidie de deur uit en voor de maanden november en december een verzoek voor financiële bijstand. Dit omdat ik in november geen inkomsten heb vanwege de yogaleraaropleiding. Maar ja, ambtelijke molens draaien nu eenmaal langzaam, ook hier in Noorwegen. Dus zit er niets anders op dan geduldig te blijven wachten.

Hier nog wat foto's van de omgeving:

Uitzicht vanuit de kamer

Wij wonen beneden, sokkelleilighet heet dat in het noors.

Loreena voor het eerst op de fiets naar school

De 1e zak met hout voor de houtkachel

Stapelen maar!