Zondag hoorden we dat iedereen geslaagd was. Iedereen opgelucht natuurlijk. 's Avonds was de diploma-uitreiking. In het Engels vind ik het veel mooier klinken: graduation ceremony. Iedereen trok zijn witte outfit aan. Aneley, 1 van mijn kamergenootjes, had eerst een prachtige jurk aangetrokken, maar ze vond het een beetje te ceremonieel voor haar. Dus trok ze een elegante witte broek aan. Ze kan beiden hebben, want ze is superlang, superslank, met donkerbruin haar, grote donkerbruine ogen en een gave huid. En daarna vroeg ze aan mij of ik de jurk aan wilde. Dat liet ik me natuurlijk geen 2x zeggen. Ik ben dol op dat soort jurken! Zodoende was ik, in plaats van mijn witte yogabroek, prachtig gekleed in een lange witte jurk. Ik voelde me helemaal sprookjesachtig!
Rond half 6 verzamelde iedereen zich in een halve cirkel in de woonkamer. Er waren ook genodigden, familie van de studentes van Ibiza zelf. En de man en het zoontje van Noorse Cecilie. En om 6 uur begon de ceremonie. Eerst kregen we van Nora allemaal een rode stip op ons voorhoofd tussen de wenkbrauwen. Daarna gingen we chanten (zingen van liederen in het Sanskriet, een hele oude Indiase taal). Daarna ging Nora rond met een kaars, waar we symbolisch het licht over ons heen lieten stromen. En daarna kreeg iedereen zijn diploma met een rode anjer uitgereikt. Ik vond het een emotioneel moment, gezien alle moeite die ik ervoor heb moeten doen.
Er werden volop foto's gemaakt en na de ceremonie haalde iedereen zijn smartphone of laptop tevoorschijn en werden de foto's volop naar elkaar gestuurd en gedeeld op de sociale media.
 |
| De kring is klaar. |
 |
| In afwachting van ........ |
 |
| Met beste maatje Ineke Vandeveken |
 |
| Chanten |
 |
| Nog meer chanten |
 |
| Baden in het kaarslicht |
 |
| Overhandiging diploma |
 |
| Allemaal nieuwe yogaleraren |
En toen was het maandag, de allerlaatste dag. We begonnen met een stille wandeling om half 8 's ochtends, om voor het laatst te genieten van de zonsopgang op Ibiza. Daarna nog een yogales van Nora en ontbijt. En toen was het tijd voor de eerste 3 om te vertrekken. Daardoor waren er ineens geen 5, maar 2 mensen op onze kamer: Ineke en ik. En dat voelde best wel vreemd, na een maand lang intens vreugde en verdriet met elkaar gedeeld te hebben.
's Middags zijn we met z'n zessen (2 bleven liever in het huis) naar het dorpje St Gertrude geweest. Lucia en Jasmine reden ons ernaar toe. Daar hebben we voor het eerst in een maand een glaasje wijn of bier gedronken. En tapas gegeten, waaronder servelaatworst en gerookte ham, het eerste vlees in een maand tijd. Daarna zijn we naar de andere kant van het eiland gereden, om daar de zonsondergang te bewonderen. Het was een prachtige plek, met een rots die hoog de zee uitstak.
 |
| Gezellig aan de tapas en wijn/bier. |
 |
| St Gertrude |
 |
| Zonsondergan |
 |
| Genieten |
We waren om 7 uur weer terug in de villa. Daar heb ik een douche genomen en nog wat gegeten en de laatste foto's gedeeld. En tegen negenen heeft Jasmine Kaamini en mij naar het vliegveld gebracht. Kaamine en ik hadden dezelfde vlucht naar Barcelona. Kaamini had de vervolgvlucht om 9.45 uur en ik om 13 uur. Dus hebben we de nacht met z'n 2tjes op het vliegveld doorgebracht. Niet echt mijn favoriete plek om de nacht door te brengen, maar gedeelde smart was in dit geval halve smart :-)
Kaamini zit nu in het vliegtuig richting St Petersburg en ik zit op Terminal 2 van Barcelona Airport, ingecheckt en wel te wachten tot het 13 uur is. Om half 5 arriveer ik op het vliegveld in Oslo, daarna wachten tot 19 uur (gelijk even langs de gevonden voorwerpen balie, wie weet is mijn telefoon daar ingeleverd) en dan met de trein richting Tynset, waar ik om 23 uur aankom. Voorlopig weer genoeg gereist!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten