Vrouw in Noorwegen: Wasmachine

Als je uit elkaar gaat, moet de inboedel verdeeld worden. De wasmachine bleef dan ook achter in Vingelen. Maar ik had nog niet genoeg geld op mijn bankrekening staan voor een nieuwe, zelfs niet voor de goedkoopste. Ik moest wachten totdat mijn yogaklanten besloten hun faktuur te betalen en dat deden ze pas op de dag dat ze hem moesten betalen of later: 17 september. Dus tot de 17e moest ik iets anders verzinnen.

Aan het eind van de 1e week (11 september) heb ik bij Aleida 2 draaien was mogen doen. De week daarop gingen Linda en Andre een weekje weg en ze vroegen of ik op hun kat wilde passen. En in ruil mocht ik haar wasmachine gebruiken. Goede deal! Dus begin van de 2e week 2 draaien was gedaan bij Linda, die overigens een kilometer bij mij vandaan woont, aan dezelfde weg. En aan het eind van de 2e week nog een draai.

Linda had al verteld dat de verhuurder de stal ging schilderen en toen ik vrijdag aankwam met een volle mand met vuile was, stond er inderdaad een auto op het erf en was er iemand bezig in de stal. Toen ik de volgende dag de schone was weer op kwam halen, stond degene die aan het schilderen was, buiten, en zei iets tegen me. Aangezien ik hem niet verstond, liep ik naar hem toe, al uitleggende in het noors wat ik hier eigenlijk deed. Toen kreeg ik de vraag of ik het in het engels wilde vertellen. Het kostte me 30 seconden om om te schakelen van Noors naar Engels. Ik voelde m'n hersenen kraken. Valt niet mee, op je oude dag van Nederlands naar Noors naar Engels in 30 seconden :-) De schilder bleek een engels sprekende Pool te wezen. Zodra hij hoorde dat ik net single was, werd hij helemaal enthousiast. Ok....... doei maar weer :-) Ik heb geen zin in een engels sprekende Pool en ook niet in een Nederlands sprekende Noor of Pools sprekende Nederlander of wat dan ook. Dus heb ik me snel uit de voeten gemaakt. Hoog tijd om een wasmachine te gaan kopen!

Gelukkig hadden een aantal yogaklanten inmiddels betaald en kon ik eindelijk mijn wasmachine bestellen. Bij Lefdal, voor het luttele bedrag van 2580 kr incl. bezorging en het binnen zetten in de badkamer. Voor alles moet apart betaald worden: het wasmachine zelf uiteraard, voor het bezorgen, voor het binnenzetten en je kon ook nog kiezen om het wasmachine te laten installeren en het mee terug nemen van de verpakking. Die laatste twee heb ik maar laten zitten, scheelde weer een paar honderd kronen.

Ik kreeg de volgende dag al een sms dat de wasmachine donderdag 24 september tussen 12 en 20 uur bezorgd zou worden. Fijn! Hopelijk voor 14.30 uur, want donderdagmiddag had ik voor de verandering om 15 uur afgesproken met 1 van mijn støttekontakten. Maar goed, alt skal ordne seg, zeggen ze hier.

En dat deed het ook. Donderdagochtend 24 september was ik om 8 uur bij mijn priveyogaklant. Daarna even langs Litun, een instelling voor gehandicapten die ook de støttekontakten in Tynset verzorgen, om te horen of ze misschien een baantje voor me hadden. Voorlopig niet, dus. Daarna langs Tynset Hotell. Daar had ik afgelopen april al gesolliciteerd en ben ik ook op gesprek geweest. Maar begin september is het hotel overgenomen door andere mensen, Dus waagde ik nog maar een poging. Ik heb mijn sollicitatiebrief en CV afgegeven en gelijk maar gevraagd of ze soms een ruimte hadden die ik kon huren voor een yogaworkshop. Ja hoor, die hadden ze, en ik hoefde niks te betalen, als ik meehielp met het adverteren in de krant voor de workshop. Zo helpen we elkaar, zei de eigenaar. Ze willen namelijk meer en nieuwe klanten het hotel binnen hebben. Goede deal voor beiden dus! Daarna ben ik boodschappen gaan doen en rond half 11 kreeg ik een telefoontje van de chauffeur die mijn wasmachine kwam brengen. Waar ik precies woonde. Dus ik naar huis en om kwart over 11 stonden ze al voor de deur! Dat was lekker!

Het wasmachine werd netjes in de badkamer binnen gezet en toen kon het grote uitpakken beginnen.